امام حسین(علیه السلام) روز چهارشنبه، دوم محرم سال 61 هجری قمری به کربلا رسید. در این هنگام اسب ایشان از حرکت ایستاد، لذا بر مرکب دیگر سوار شدند و تا هفت مرکب عوض کردند، هیچکدام حرکت نکرد. امام (برای فهماندن به حاضرین) فرمودند: این زمین چه نام دارد؟
عرض شد: غاضریهّ ـ ماریه ـ نینوا ـ شاطی الفرات ـ کربلاء.
حضرت آهی از دل برآورد و فرمود: توقف کنید، همین جا مردان ما شهید و خون ما ریخته و حرم ما اسیر می گردد، قبر ما زیارتگاه می شود، این است همان نقطه ای که جدّم برای انجام وظیفه به من وعده کرده است.
در جلد سوم کشکول بحرانی آمده: امام، کربلاء را چهار میل در چهار میل به شصت هزار درهم خرید و به ایشان یعنی اهل نینوا و غاضریّه داد و شرط کرد: مردم را به این قبر راهنمائی و سه روز زوّار را مهمان کنند.
همزمان با ورود امام به کربلاء حرّبن یزید به کربلاء وارد شد، نامه ای از عبیداللّه دریافت نمود که هر جا امام فرود آمد، او را در سختی قرار دهد.(1)
1-حوادث الایّام، صفحه 13.
التماس دعا در این ماه
نوشته شده توسط
محمد حسن
92/6/30:: 7:57 صبح
|
() نظر
.jpg)
